No products in the cart.
REZULTATI
Novembra 2021. godine,
Nakon objave posta u grupi Živaliće, dobili smo poruku od Aleksandre, koja se obratila sa pričom o svom pradedi, koji je bio zarobljenik Štalaga III A. I ako su mnoga dokumenta spaljena i zaboravljena u ratu, Aleksandra nam je pomogla da saznamo nešto više o Spirinom životu.
Spiro Komatina zarobljen je kod Skoplja dok je bio u rezervi. Pretpostavlja se da je zatočen u aprilu, kada je rat počeo kod nas. Nakon zarobljavanja, u nemačke logore, poslat je vozom zajedno sa mnogim drugim zatvorenicima. Preminuo je prvog dana nakon dolaska u logor, 16. maja 1941. godine.
Uzrok njegove smrti nije siguran, ali se sumnja da je pri prelasku u logor, negde u Beču, pio vodu sa Dunava i da se ubrzo razboleo. Druga priča jeste da je umro od tifusa. U zvaničnim dokumentima koji su dostupni u arhivu Arolsena piše da je umro od dizenterije.
Zbog progona Srba u Drugom svetskom ratu, Spirina porodica bila je primorana da iz Živalića pobegnu na planinu Goliju, ostavljajući sve za sobom. Svi dokumenti su izgubljeni i Spirin datum rođenja je nepoznat. Prvi sin imao je nepune dve godine kada je on bio u logoru, a žena mu je tada bila u 7. mesecu trudnoće. Imao je i ćerku koja je umrla tokom rata.
Njegov otac, Radosav, koji je preživeo je Solunski front u Prvom svetskom ratu, bio je vojni invalid. Majka Stanuša umrla je u ratu, štiteći svoju ćerku. Priče o njemu znaju uglavnom zbog Veljka Komatine, rođaka koji je takođe bio u logoru. On mu je, uz pomoć seljaka, podigao i nadgrobni spomenik koji sada stoji u Lukenvaldu.
Kada je rat završen, porodica je željno iščekivala njegov dolazak, ali su se u selo vratili svi osim njega i Aleksića iz Tvrdoševa.
Veljko Komatina više ne živi u Srbiji, i nemamo njegov kontakt, ali imamo sliku njega pored Spirinog nadgrobnog spomenika. Spirov sin, Aleksandrin deda, ovu sliku i dan danas drži na zidu. Nažalost, nijedna njegova slika nije sačuvana osim ove.